podkocemnajlepiej

        Zbereźna, plugawa i brudna, budząca ogólne zgorszenie, powieść uważana przez ówczesnych za skandaliczną – z nią dzisiaj do was przybywam. Oj tak, Mnich Matthew Gregory Lewisa wzbudził swojego czasu wiele kontrowersji. Oskarżany o niemoralność i bluźnierstwo, dzisiaj nie budzi już takich emocji, i chociaż to całe wielkie oburzenie było poniekąd bezpodstawne, rozdmuchane i wynikało raczej z niezrozumienia, jest dla nas niezwykłym dowodem na to, jak wielkiej degresji moralności doświadczamy i jak bardzo nie staramy się już nawet z tym kryć. Mnich jest historią utkaną z ludowych legend, trochę gotycką, trochę obyczajową, co w połączeniu daje bardzo ciekawy efekt. Mamy kilka wątków, mniej i bardziej rozbudowanych. Spotykamy tutaj tytułowego mnicha, wzór cnót, człowieka nieomal świętego, przynajmniej do czasu, kiedy los wystawi go na pokusy o ponadludzkiej mocy i proweniencji. Poznajemy sentymentalne perypetie drugoplanowych postaci jakimi są Rajmund i Agnes oraz Antonia i Lore